-
1 dotknąć do żywego
= poruszyć do żywego заде́ть (затро́нуть) за живо́е -
2 dotknąć
dotkn|ąć\dotknąćięty сов. kogo-czego 1. дотронуться до кого-чего, прикоснуться к кому-чему; тронуть кого-что;nie \dotknąć obiadu не прикоснуться к обеду, не тронуть обеда;
2. перен. коснуться кого-чего, затронуть что;\dotknąć zagadnienia (problemu) коснуться вопроса (проблемы), затронуть вопрос (проблему);
3. обидеть, задеть;\dotknąć do żywego задеть за живое;
4. (о powodzi, suszy itp.) нанести вред, причинить страдания кому-чему;trzęsienie ziemi \dotknąćęło tysięcy ludzi от землетрясения пострадали тысячи людей+2. poruszyć 3. urazić
* * *dotknięty сов. kogo-czego1) дотро́нуться до кого-чего, прикосну́ться к кому-чему; тро́нуть кого-чтоnie dotknąć obiadu — не прикосну́ться к обе́ду, не тро́нуть обе́да
2) перен. косну́ться кого-чего, затро́нуть что; dotknąć zagadnienia ( problemu) косну́ться вопро́са (пробле́мы), затро́нуть вопро́с (пробле́му)3) оби́деть, заде́тьdotknąć do żywego — заде́ть за живо́е
4) (o powodzi, suszy itp.) нанести́ вред, причини́ть страда́ния кому-чемуtrzęsienie ziemi dotknęło tysięcy ludzi — от землетрясе́ния пострада́ли ты́сячи люде́й
Syn: -
3 poruszyć do żywego
= dotknąć do żywego -
4 żywy
прил.• активный• бдительный• блестящий• бодрый• бойкий• быстрый• веселый• действенный• догадливый• живой• жизненный• жизнерадостный• ловкий• находчивый• оживленный• острый• отрывистый• поворотливый• подвижной• подвижный• проворный• радостный• резвый• резкий• светлый• скорый• смышленый• сообразительный• яркий• ясный* * *żyw|y\żywyi, \żywyszy живой;istota \żywya живое существо; \żywy chłopiec живой (подвижный) мальчик; \żywyе opowiadanie живой рассказ; \żywyе kolory яркие краски; ● \żywyа gotówka наличные (деньги); w \żywye oczy kłamać (zapierać się) бессовестно (нагло) врать (отпираться); dotknąć (poruszyć) do \żywyego задеть (затронуть) за живое; \żywyego ducha (nie ma) ни души (нет); \żywy jak iskra живой как ртуть; kląć w \żywy kamień ругаться на чём свет стоит
* * *żywi, żywszyживо́йistota żywa — живо́е существо́
żywy chłopiec — живо́й (подви́жный) ма́льчик
żywe opowiadanie — живо́й расска́з
- w żywe oczy kłamaćżywe kolory — я́ркие кра́ски
- w żywe oczy zapierać się
- dotknąć do żywego
- poruszyć do żywego
- żywego ducha
- żywego ducha nie ma
- żywy jak iskra
См. также в других словарях:
dotknąć — dk Va, dotknąćtknę, dotknąćtkniesz, dotknąćtknij, dotknąćtknął, dotknąćtknęła, dotknąćtknęli, dotknąćtknięty, dotknąćtknąwszy dotykać ndk I, dotknąćam, dotknąćasz, dotknąćają, dotknąćaj, dotknąćał, dotknąćany 1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż… … Słownik języka polskiego
ubóść — dk XI, ubodę, ubodziesz, ubódź, ubódł, ubodła, ubodli, ubodzony, ubódłszy «uderzyć czymś ostrym, spiczastym, np. rogami, ostrogą; ukłuć» Krowa ubodła dziecko. Ubódł konia ostrogami. przen. «dotknąć do żywego; obrazić kogoś» Bardzo go ubodła… … Słownik języka polskiego
ubóść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bóść I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubóść II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc ubodę, ubodzie, ubódź, ubódł, ubodła, ubodli, ubodzony {{/stl 8}}{{stl 7}} doznać wielkiej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… … Słownik języka polskiego
poruszyć — dk VIb, poruszyćszę, poruszyćszysz, poruszyćrusz, poruszyćszył, poruszyćszony poruszać ndk I, poruszyćam, poruszyćasz, poruszyćają, poruszyćaj, poruszyćał, poruszyćany 1. «wyprowadzić z pierwotnego położenia, wprawić w ruch; ruszyć coś z miejsca» … Słownik języka polskiego
żebro — 1. (Wszystkie) żebra można komuś policzyć, porachować «ktoś jest bardzo chudy»: (...) zwlekali żeglarze ze siebie co tam mieli: koszulę, portczęta, pasek (...) żebra im można było z daleka porachować (...). E. Zegadłowicz, Zmory. 2. posp.… … Słownik frazeologiczny
przypiec — dk XI, przypiecpiekę, przypiecpieczesz, przypiecpiecz, przypiecpiekł, przypiecpieczony, przypiecpiekłszy przypiekać ndk I, przypiecam, przypiecasz, przypiecają, przypiecaj, przypiecał, przypiecany 1. «piekąc przyrumienić coś mocno po wierzchu»… … Słownik języka polskiego
żebro — n III, Ms. żebrobrze; lm D. żebrober 1. «u kręgowców: jedna z kości lub chrząstek tworzących szkielet klatki piersiowej, zwykle łukowato wygięta, połączona z kręgosłupem stawem i wiązadłami, u wyższych kręgowców łącząca się (z reguły) z mostkiem» … Słownik języka polskiego
tknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}tykać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}tknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IVa, tknie, tknął, tknięty, tylko w imiesł. biernym i 3 os. lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zranić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zranićnię, zranićni, zrań, zranićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadać ranę komuś, czemuś; ranić, skaleczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zranić kogoś nożem, widłami. Zranić stopę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
